Jan van Beveren twijfelt vooralsnog of hij meegaat naar het WK in Argentinie. Hij baalt van de onzekerheid rondom een basisplaats en wil ook...
Jan van Beveren twijfelt vooralsnog of hij meegaat naar het WK in Argentinie. Hij baalt van de onzekerheid rondom een basisplaats en wil ook graag geld zien voor zijn inspanningen op het WK.
Nova Zembla
Ruim een half jaar voor het WK twijfelt Jan van Beveren over het WK. Dat klinkt nu misschien vreemd. Een WK weigeren? Dat gebeurt bij hoge uitzondering en dan vooral bij blessures. In 1974 en in 1978 regent het echter afzeggingen.
De wereld van toen is een stuk groter dan de wereld van nu. Zes weken apart van huis en haard, zonder je vrouw en kinderen. Als je mazzel hebt kun je bellen. Soms krijg je post. Skypen is in 1978 nog niet uitgevonden. De voetballers voelen zich soms als bemanningsleden van De Windhond. Het schip van Willem Barentsz dat vastliep op Nova Zembla.
Te oud
Jan van Beveren: "Als je 21 bent en je maakt een kans om een WK mee te maken, redeneer je: wat lul je nou, al moet ik geld meebrengen, ik ga. Maar bij mij ligt het nu anders. Ik ben 29, over twee jaar, als mijn zevenjarig contract er bij PSV opzit, stop ik er mee. Ik heb zoveel meegemaakt En - als ik straks zou moeten zeggen: ik heb alles beleefd, behalve een wereldkampioenschap - voor '74 was niemand van de hedendaagse generatie erbij geweest. En voordeel voor mijn marktwaarde heb ik niet, want op m'n 32e schei ik er toch mee uit."
Daarnaast baalt Van Beveren van de wispelturigheid van bondscoach Zwartkruis. Van Beveren wordt regelmatig geselecteerd maar een vaste basisplaats heeft hij niet. "Na mijn moeilijkheden met Knobel en Cruijff - een meningsverschil dat uit de hand is gelopen, meer niet - ben ik teruggekomen na bemiddeling van Zwartkruis. Met hem kan ik praten. Ik ben meegeweest naar IJsland, maar daar stond ik er weer naast. Dan denk je toch wel: gvd, had me maar thuisgelaten. Ben ik daarvoor teruggekomen?"
In IJsland mag Jan Ruiter op doel. Van Beveren spreekt het niet hardop uit, maar hij zal het als een belediging hebben ervaren.
"Als ik zeker zou weten, dat ik al die weken in Argentinië op de bank zou moeten zitten, zou ik het met mijn beslissing niet moeilijk hebben. Dan zou ik lekker thuisblijven. Maar het probleem is dat je niet weet waar je aan toe bent. Bij Oranje is nooit te peilen wie er in het doel staat, je hebt nergens houvast aan".
Geld
Het enige, dat Jan van Beveren over zijn WK bezwaren heen zal kunnen zetten, is een aantrekkelijke financiële regeling. "Het is in Nederland onhebbelijk om over geld te praten", aldus Van Beveren, "maar het is natuurlijk te gek dat we nu aanzienlijk minder gaan verdienen dan vier jaar geleden. Je mag het alleen niet hardop, zeggen, want dan ben je gelijk weer die geldwolf die zeikerd".
"Ik vind het wel logisch dat we garanties krijgen voor onze verdiensten. Je bent weken van huis, weken zonder je vrouw en twee kleine kinderen en dat in een omgeving, waarin je elke keer als je de deur uitgaat een vent met een 'mitrailleur mee' krijgt. Daarbij komen al die spanningen, de kans op wrijvingen binnen de ploeg, dat zijn dingen die me bezighouden. En daar moet iets tegenover staan. We hebben een garantie van Inter Football, maar niet zwart op wit".
Meer nieuws van 12 januari 1978:
Bron: Het Vrije Volk/ 13 januari 1978
Nova Zembla
Ruim een half jaar voor het WK twijfelt Jan van Beveren over het WK. Dat klinkt nu misschien vreemd. Een WK weigeren? Dat gebeurt bij hoge uitzondering en dan vooral bij blessures. In 1974 en in 1978 regent het echter afzeggingen.
De wereld van toen is een stuk groter dan de wereld van nu. Zes weken apart van huis en haard, zonder je vrouw en kinderen. Als je mazzel hebt kun je bellen. Soms krijg je post. Skypen is in 1978 nog niet uitgevonden. De voetballers voelen zich soms als bemanningsleden van De Windhond. Het schip van Willem Barentsz dat vastliep op Nova Zembla.
Te oud
Jan van Beveren: "Als je 21 bent en je maakt een kans om een WK mee te maken, redeneer je: wat lul je nou, al moet ik geld meebrengen, ik ga. Maar bij mij ligt het nu anders. Ik ben 29, over twee jaar, als mijn zevenjarig contract er bij PSV opzit, stop ik er mee. Ik heb zoveel meegemaakt En - als ik straks zou moeten zeggen: ik heb alles beleefd, behalve een wereldkampioenschap - voor '74 was niemand van de hedendaagse generatie erbij geweest. En voordeel voor mijn marktwaarde heb ik niet, want op m'n 32e schei ik er toch mee uit."
Daarnaast baalt Van Beveren van de wispelturigheid van bondscoach Zwartkruis. Van Beveren wordt regelmatig geselecteerd maar een vaste basisplaats heeft hij niet. "Na mijn moeilijkheden met Knobel en Cruijff - een meningsverschil dat uit de hand is gelopen, meer niet - ben ik teruggekomen na bemiddeling van Zwartkruis. Met hem kan ik praten. Ik ben meegeweest naar IJsland, maar daar stond ik er weer naast. Dan denk je toch wel: gvd, had me maar thuisgelaten. Ben ik daarvoor teruggekomen?"
In IJsland mag Jan Ruiter op doel. Van Beveren spreekt het niet hardop uit, maar hij zal het als een belediging hebben ervaren.
"Als ik zeker zou weten, dat ik al die weken in Argentinië op de bank zou moeten zitten, zou ik het met mijn beslissing niet moeilijk hebben. Dan zou ik lekker thuisblijven. Maar het probleem is dat je niet weet waar je aan toe bent. Bij Oranje is nooit te peilen wie er in het doel staat, je hebt nergens houvast aan".
Geld
Het enige, dat Jan van Beveren over zijn WK bezwaren heen zal kunnen zetten, is een aantrekkelijke financiële regeling. "Het is in Nederland onhebbelijk om over geld te praten", aldus Van Beveren, "maar het is natuurlijk te gek dat we nu aanzienlijk minder gaan verdienen dan vier jaar geleden. Je mag het alleen niet hardop, zeggen, want dan ben je gelijk weer die geldwolf die zeikerd".
"Ik vind het wel logisch dat we garanties krijgen voor onze verdiensten. Je bent weken van huis, weken zonder je vrouw en twee kleine kinderen en dat in een omgeving, waarin je elke keer als je de deur uitgaat een vent met een 'mitrailleur mee' krijgt. Daarbij komen al die spanningen, de kans op wrijvingen binnen de ploeg, dat zijn dingen die me bezighouden. En daar moet iets tegenover staan. We hebben een garantie van Inter Football, maar niet zwart op wit".
Meer nieuws van 12 januari 1978:
- Goed nieuws voor Nederland. Het is toch groepshoofd in Argentinie. In tegenstelling tot eerdere berichten wordt Italie geslachtofferd.
- Eindelijk is het dan zover: Victor Kortsjnoi behaalt de eindzege op Boris Spasski. Hij mag het in de finale gaan opnemen tegen Anatoli Karpov.
Nieuws van 13 januari 1978:
- Een tegenvaller voor de zesdaagse van Rotterdam: Gerben Karstens valt tijdens de zesdaagse van Bremen en kan niet deelnemen in Rotterdam
COMMENTS