Op 24 juli 1977 maak Ajax-dokter John Rolink een duidelijk statement. Mocht de KNVB dit seizoen met dopingcontroles gaan werken, dan zal Ajax weigeren aan deze controles deel te nemen.
Op 24 juli 1977 maak Ajax-dokter John Rolink een duidelijk statement. Mocht de KNVB dit seizoen met dopingcontroles gaan werken, dan zal Ajax weigeren aan deze controles deel te nemen. Het is niet de eerste keer dat Rolink een opvallend statement inneemt tegenover doping.
John Rolink is heel stellig ten opzichte van doping. Als er medische begeleiding bij komt kijken, vindt de voormalig wieler- en zwemarts niet dat er sprake is van doping.
Dat is ook de reden dat Rolink de wielerwereld de rug toekeert. Als men daar eind jaar zestig iets serieuzer gaat controleren, valt er in de wielerwereld voor Rolink niet meer te werken. Zijn adviezen zouden steeds tot straffen leiden. Rolink is in de wielerwereld onder andere begeleider van Joop Zoetemelk.
Daarnaast is hij na de Olympische Spelen van Rome in 1960 al in ongerede geraakt in de zwemwereld. Zijn medische adviezen komen naar buiten en een actualiteitenprogramma stelt zijn werkwijze aan de kaak.
Geen controle
Eind jaren '60 doet Rolink daarom zijn intrede bij Ajax. In de voetballerij is er nog geen sprake controle, dus daar kan Rolink weer zijn gang gaan.
Doping is in de jaren '70 nog niet zo omstreden als nu. De straffen zijn lager, of ze zijn er helemaal niet. De meeste Ajax-spelers slikken de pilletjes van Rolink dan ook voor zoete koek.
Alleen Barry Hulshoff klaagt in een interview in Vrij Nederland over een 'wit pilletje': ‘Wij slikten het pilletje in combinatie met wat wij altijd hagelslag noemden. Wat het precies was weet ik niet, maar je voelde je ijzersterk en aan lucht had je geen gebrek. Een nadeel was dat je al je speeksel kwijtraakte. Daardoor kreeg ik na vijfendertig minuten braakneigingen.’
Dat slikken irriteert overigens de KNVB weer mateloos. KNVB-arts was Wim Mosterd had een leermeester, Janus Jongbloed. Jongbloed had in de jaren '60 de zwemaffaire aanhangig gemaakt. Rolink doorzag de verhoudingen en wist 'waar de Mosterd vandaan kwam'.
Rolink trok zich daar weinig van aan. Wel speelde hij het duel der artsen via Johan Cruijff. Als er zich een mogelijkheid voordeed om Cruijff, of anderen Ajacieden, van Oranje weg te houden, deed hij dat met genoegen.
Van Rompu
Jimmy van Rompu is een voormalig clubarts van Telstar, Xerxes, DWS, FC Den Haag en AZ. Hij kent Rolink als collega. 'Rolink zei gewoon: ik ben arts, ik ben de vakman en ik pas alle geneesmiddelen toe die de medische wereld mij biedt. Vroeger kregen spelers soms amfetaminen. Nooit te veel, want dan verstoort het de coördinatie en de alertheid. Zelf gaf ik spelers wel eens anabole steroöiden, niet om de prestatie te bevorderen, want dat doen ze niet. Het was vooral voor spelers die na een ziekte of blessure snel weer op krachten moesten komen.'
John Rolink is heel stellig ten opzichte van doping. Als er medische begeleiding bij komt kijken, vindt de voormalig wieler- en zwemarts niet dat er sprake is van doping.
Dat is ook de reden dat Rolink de wielerwereld de rug toekeert. Als men daar eind jaar zestig iets serieuzer gaat controleren, valt er in de wielerwereld voor Rolink niet meer te werken. Zijn adviezen zouden steeds tot straffen leiden. Rolink is in de wielerwereld onder andere begeleider van Joop Zoetemelk.
Daarnaast is hij na de Olympische Spelen van Rome in 1960 al in ongerede geraakt in de zwemwereld. Zijn medische adviezen komen naar buiten en een actualiteitenprogramma stelt zijn werkwijze aan de kaak.
Geen controle
Eind jaren '60 doet Rolink daarom zijn intrede bij Ajax. In de voetballerij is er nog geen sprake controle, dus daar kan Rolink weer zijn gang gaan.
Doping is in de jaren '70 nog niet zo omstreden als nu. De straffen zijn lager, of ze zijn er helemaal niet. De meeste Ajax-spelers slikken de pilletjes van Rolink dan ook voor zoete koek.
Alleen Barry Hulshoff klaagt in een interview in Vrij Nederland over een 'wit pilletje': ‘Wij slikten het pilletje in combinatie met wat wij altijd hagelslag noemden. Wat het precies was weet ik niet, maar je voelde je ijzersterk en aan lucht had je geen gebrek. Een nadeel was dat je al je speeksel kwijtraakte. Daardoor kreeg ik na vijfendertig minuten braakneigingen.’
Wat het precies was weet ik niet, maar je voelde je ijzersterk en aan lucht had je geen gebrek
Dat slikken irriteert overigens de KNVB weer mateloos. KNVB-arts was Wim Mosterd had een leermeester, Janus Jongbloed. Jongbloed had in de jaren '60 de zwemaffaire aanhangig gemaakt. Rolink doorzag de verhoudingen en wist 'waar de Mosterd vandaan kwam'.
Rolink trok zich daar weinig van aan. Wel speelde hij het duel der artsen via Johan Cruijff. Als er zich een mogelijkheid voordeed om Cruijff, of anderen Ajacieden, van Oranje weg te houden, deed hij dat met genoegen.
Van Rompu
Jimmy van Rompu is een voormalig clubarts van Telstar, Xerxes, DWS, FC Den Haag en AZ. Hij kent Rolink als collega. 'Rolink zei gewoon: ik ben arts, ik ben de vakman en ik pas alle geneesmiddelen toe die de medische wereld mij biedt. Vroeger kregen spelers soms amfetaminen. Nooit te veel, want dan verstoort het de coördinatie en de alertheid. Zelf gaf ik spelers wel eens anabole steroöiden, niet om de prestatie te bevorderen, want dat doen ze niet. Het was vooral voor spelers die na een ziekte of blessure snel weer op krachten moesten komen.'
Pim van Dord had als speler bij Ajax te maken met clubarts John Rolink: "Het probleem is dat je als speler een leek bent op het gebied van doping. Je gaat uit van de betrouwbaarheid van een arts, maar je weet niet precies wat je krijgt toegediend bij maagpijn of diarree. Als je de dopinglijst van het wielrennen als criterium hanteert, wordt ook door voetballers doping gebruikt.''
Bronnen: AD.nl, Volkskrant.nl, Trouw.nl, Telegraaf
Bronnen: AD.nl, Volkskrant.nl, Trouw.nl, Telegraaf
COMMENTS