Bernard Hinault wint in 1981 de Amstel Gold Race. Hinault doet dat met de nodige tegenzin. Totaal onvoorbereid komt hij in Limburg aan. Hij neemt slechts enkele ploeggenoten mee. Ploegleider Guimard heeft zijn ploegleidersauto zelfs thuisgelaten.
Bernard Hinault wint in 1981 de Amstel Gold Race. Hinault doet dat met de nodige tegenzin. Totaal onvoorbereid komt hij in Limburg aan. Hij neemt slechts enkele ploeggenoten mee. Ploegleider Guimard heeft zijn ploegleidersauto zelfs thuisgelaten. Hij bietst de Gazelle-ploegleiders auto van Wim Breukink. Het lijkt dan ook chaos bij de Renault-ploeg. Maar juist dan is de Fransman op zijn sterkst.
In de jaren '80 hoeven de topteams niet in iedere koers te verschijnen. Wel in de topkoersen. Dat zijn natuurlijk de klassiekers en de Tour de France.
Verplicht nummer
Een koers als de Amstel Gold Race is zo nu en dan een topkoers. De koers van organisator Herman Krott wisselt stuivertje met koersen als Rundum den Henniger Turm, het kampioenschap van Zurich en de Grote Herfstprijs. Eens in de zoveel tijd heeft Krott dus een middel om een vedette als Bernard Hinault aan zich te binden.
Knarsentandend kwam de Breton dan ook over naar Limburg. Op dezelfde manier had hij ooit ook Parijs- Roubaix eens gereden. Uitgedaagd door zijn omgeving. Met forse tegenzin aan de wedstrijd beginnen en vervolgens kwam die grote Bretoense eerzucht bovendrijven. Dan maar winnen van die Ollanders.
Hinault, maar ook ploegleider Cyrille Guimard nemen de wedstrijd niet echt serieus. Guimard neemt de ploegleidersauto niet eens mee. Hij regelt voor deze dag de Gazelle-auto van Wim Breukink. Breukink stemt toe, maar wel onder één voorwaarde, Breukink wil geen Gitane-fiets op zijn Gazelle dak. De reserve onderdelen zijn die dag dan ook van Gazelle. Guimard en Hinault stemmen toe.
Winnaar
Aan het einde van een saaie koers komt Bernard Hinault als winnaar over de streep. De Fransman verslaat Roger de Vlaeminck en Fons de Wolf in de sprint. Ook Jan Raas wordt verslagen.
De Zeeuw gaat trots aan kop, maar opeens wijkt Raas uit naar rechts. Het lijkt erop alsof hij zich uit laat bollen. Had de Zeeuw zijn dikke dijen opgeblazen?
De Waarheid, het toenmalige partijblad van de Communistische Partij van Nederland (CPN)verhaalt over een zingende Raas onder de douche. "Uiteraard had ik graag gewonnen" zei Jan Raas, "maar Hinault was vandaag sterker".
Ook Bernard Hinault speelde de verbaasdheid zelve. "Ik kwam hier naar toe met slechts een paar knechten. Ik kon de wedstrijd dus niet dicteren en kon alleen maar afwachten. Er gebeurde de hele dag niets en reed maar een beetje mee. Ik was nog fris toen het op een massasprint uitdraaide. En tot mijn niet geringe verbazing kon er niemand meer langs".
Roger de Vlaeminck heeft een andere lezing. De motor van wedstrijdcommissaris Thomassen blijft erg lang voor het peloton rijden. De Vlaeminck zag daarin een grote oorzaak: "Hinault kwam al op 500 meter van de streep op kop", zei de DAF Truckskopman. „Hij reed al die tijd in het zog van de motor, die mij aan de linkerkant van de weg bovendien nog de doorgang verhinderde. Schandalig gewoon."
In de slag met Raas?
Het gerucht gaat dat Hinault in de slag zat met Raas. Er zal nog wel ergens een rekening hebben opengestaan en Jan Raas had immers al vier keer de Gold Race gewonnen.
Aan de andere kant, in alle verslagen uit de kranten van toen blijkt dat de Raleigh ploeg die dag hard heeft moeten werken om de wedstrijd in het slot te houden. Jo Maas springt mee met Gilbert Duclos-Lasalle bij de enige serieuze ontsnapping van de dag. Als de twee zijn teruggepakt, controleren Ad Wijnands en Johan van der Velde de wedstrijd.
Ook zij zijn echter in geen velden of wegen te bekennen in de laatste kilometers. Raas controleert alleen en De Telegraaf wijt daar het verlies van de sprinter aan. Hij had eenvoudigweg teveel moeten doen om de boel bij elkaar te houden.
Of kon er toch een cadeautje voor Hinault van af? Als je hieronder de video bekijkt, zie je dat Jan Raas opeens helemaal uitwijkt naar de buitenkant. Let ook op de motor die -zoals Roger de Vlaeminck al opmerkte- opvallend dicht voor het peloton blijft rijden.
Raas leidt de sprint, maar wordt uiteindelijk slechts vijfde. Zou het waar zijn? In het wielrennen is niets onmogelijk.
Bronnen: De Waarheid, De Telegraaf, Wikipedia
In de jaren '80 hoeven de topteams niet in iedere koers te verschijnen. Wel in de topkoersen. Dat zijn natuurlijk de klassiekers en de Tour de France.
Verplicht nummer
Een koers als de Amstel Gold Race is zo nu en dan een topkoers. De koers van organisator Herman Krott wisselt stuivertje met koersen als Rundum den Henniger Turm, het kampioenschap van Zurich en de Grote Herfstprijs. Eens in de zoveel tijd heeft Krott dus een middel om een vedette als Bernard Hinault aan zich te binden.
Knarsentandend kwam de Breton dan ook over naar Limburg. Op dezelfde manier had hij ooit ook Parijs- Roubaix eens gereden. Uitgedaagd door zijn omgeving. Met forse tegenzin aan de wedstrijd beginnen en vervolgens kwam die grote Bretoense eerzucht bovendrijven. Dan maar winnen van die Ollanders.
Hinault, maar ook ploegleider Cyrille Guimard nemen de wedstrijd niet echt serieus. Guimard neemt de ploegleidersauto niet eens mee. Hij regelt voor deze dag de Gazelle-auto van Wim Breukink. Breukink stemt toe, maar wel onder één voorwaarde, Breukink wil geen Gitane-fiets op zijn Gazelle dak. De reserve onderdelen zijn die dag dan ook van Gazelle. Guimard en Hinault stemmen toe.
Winnaar
Aan het einde van een saaie koers komt Bernard Hinault als winnaar over de streep. De Fransman verslaat Roger de Vlaeminck en Fons de Wolf in de sprint. Ook Jan Raas wordt verslagen.
De Zeeuw gaat trots aan kop, maar opeens wijkt Raas uit naar rechts. Het lijkt erop alsof hij zich uit laat bollen. Had de Zeeuw zijn dikke dijen opgeblazen?
De Waarheid, het toenmalige partijblad van de Communistische Partij van Nederland (CPN)verhaalt over een zingende Raas onder de douche. "Uiteraard had ik graag gewonnen" zei Jan Raas, "maar Hinault was vandaag sterker".
Ook Bernard Hinault speelde de verbaasdheid zelve. "Ik kwam hier naar toe met slechts een paar knechten. Ik kon de wedstrijd dus niet dicteren en kon alleen maar afwachten. Er gebeurde de hele dag niets en reed maar een beetje mee. Ik was nog fris toen het op een massasprint uitdraaide. En tot mijn niet geringe verbazing kon er niemand meer langs".
Roger de Vlaeminck heeft een andere lezing. De motor van wedstrijdcommissaris Thomassen blijft erg lang voor het peloton rijden. De Vlaeminck zag daarin een grote oorzaak: "Hinault kwam al op 500 meter van de streep op kop", zei de DAF Truckskopman. „Hij reed al die tijd in het zog van de motor, die mij aan de linkerkant van de weg bovendien nog de doorgang verhinderde. Schandalig gewoon."
In de slag met Raas?
Het gerucht gaat dat Hinault in de slag zat met Raas. Er zal nog wel ergens een rekening hebben opengestaan en Jan Raas had immers al vier keer de Gold Race gewonnen.
Aan de andere kant, in alle verslagen uit de kranten van toen blijkt dat de Raleigh ploeg die dag hard heeft moeten werken om de wedstrijd in het slot te houden. Jo Maas springt mee met Gilbert Duclos-Lasalle bij de enige serieuze ontsnapping van de dag. Als de twee zijn teruggepakt, controleren Ad Wijnands en Johan van der Velde de wedstrijd.
Ook zij zijn echter in geen velden of wegen te bekennen in de laatste kilometers. Raas controleert alleen en De Telegraaf wijt daar het verlies van de sprinter aan. Hij had eenvoudigweg teveel moeten doen om de boel bij elkaar te houden.
Of kon er toch een cadeautje voor Hinault van af? Als je hieronder de video bekijkt, zie je dat Jan Raas opeens helemaal uitwijkt naar de buitenkant. Let ook op de motor die -zoals Roger de Vlaeminck al opmerkte- opvallend dicht voor het peloton blijft rijden.
Raas leidt de sprint, maar wordt uiteindelijk slechts vijfde. Zou het waar zijn? In het wielrennen is niets onmogelijk.
Ook vandaag:
- [message]
- ##calendar## Sportvandaag
- 1956 - In de wedstrijd Feyenoord-De Volewijckers scoort Henk Schouten negen doelpunten.
1978 - In Buenos Aires verliest Nederland in de finale van het WK hockey met 3-2 van Pakistan
1981 - Bernard Hinault wint de zestiende editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race - ##history## Sporthistorie
- 1982 - Aanval op de Falklandeilanden door Argentinië
- ##birthday-cake## Jarig vandaag
- 1896 - Oscar van Rappard, Nederlands atleet (overleden 1962)
1926 - Jack Brabham, Australisch autocoureur (overleden 2014)
1927 - Ferenc Puskás, Hongaars voetballer (overleden 2006)
1940 - Mike Hailwood, Brits motor- en autocoureur (overleden 1981)
1951 - Henk van Leeuwen, Nederlands voetballer
1955 - Charles Urbanus jr., Nederlands honkballer
1959 - Gelindo Bordin, Italiaans atleet
1959 - Brian Goodell, Amerikaans zwemmer
1959 - John Lauridsen, Deens voetballer
1960 - Linford Christie, Brits atleet
1966 - Teddy Sheringham, Engels voetballer - 1971 - Todd Woodbridge, Australisch tennisser
- ##calendar## Event
- Geen events
Bronnen: De Waarheid, De Telegraaf, Wikipedia
COMMENTS