Top 5: Afrika in het wielrennen

Natuurlijk is Chris Froome een Brit, maar hij stond ooit te boek als Keniaan en MTN-Qhubeka debuteert dit jaar in de Tour als Afrikaanse ...

Natuurlijk is Chris Froome een Brit, maar hij stond ooit te boek als Keniaan en MTN-Qhubeka debuteert dit jaar in de Tour als Afrikaanse ploeg. Afrikanen kom je in het wielrennen niet veel tegen, toch zijn er meer verbanden met Afrika en enkele erkende wielervedetten in de geschiedenis dan je zou verwachten. De top 5 van Afrika in het wielrennen.

Richard Virenque

Richard Virenque zeg je? Jawel! Geboren in Casablanca, dus Afrikaanse roots.

Fausto Coppi en Claudio Chiappucci

Deze twee hebben op een hele speciale manier met elkaar te maken. Coppi diende het Italiaanse leger in Ethiopie. Claudio's vader, Arduino Chiappucci, had tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met Fausto Coppi gevochten in Ethiopië en ook samen met hem in krijgsgevangenschap gezeten. Arduino kon niets anders dan de kleine Claudio vertellen over Fausto. Die kon toen niet anders dan wielrenner worden. Tragisch: vlak voordat Claudio zijn profdebuut maakte, overleed Arduino.

John Lee Augustyn

Rijdt in 2008 tijdens de Tour de France een diep ravijn in. Gelukkig is de afgrond niet te stijl. Krabbelend in het steengruis en met behulp van een vriendelijke supporter vindt de Zuid Afrikaan weer zijn weg naar boven. In die Tour teamgenoot van een zekere Chris Froome.

Joaquim Agosthino

Was een bikkelharde coureur. Vooral voor zichzelf dan. Ago had het Portugese leger gediend in Angola en Mozambique. In de moordende hitte omgeven door ongedierte en vijanden moet de Portugees fietsen opeens een enorm fijn beroep zijn gaan vinden. De Afrikaanse ontberingen vormen Ago’s karakter die dan ook nooit van opgeven wist en tot zijn 41e doorfietste.

Abdel Kader Zaaf

De Algerijn Abdel Kader Zaaf is wellicht wel het symbool van het Afrikaanse wielrennen. In 1950 rijdt Zaaf in de Tour van dat jaar op kop met zijn landgenoot Marcel Molines. Zaaf heeft dorst. Het is dan ook 40 graden tussen Perpignan en Nimes en daar heeft zelfs de Algerijn  last van. 

Zaaf pakt alles aan wat op vocht lijkt en op die manier krijgt hij ook wijn binnen. Zaaf, niet gewend aan alcohol, raakt al snel beneveld door de wijn en hij valt van zijn fiets, zo pardoes in slaap. 

Omstanders zien het verbaasd aan. Dat is toch een koploper? Moet die niet verder dan? Zaaf wordt op de fiets gezet maar nog steeds verdwaasd, rijdt hij de verkeerde kant op. Daarop haalt men hem toch maar van zijn fiets af. Molines won de etappe, maar Zaaf had zijn wereldfaam als wielrenner verworven.