De opvallende overeenkomsten tussen de teams van 1974 en 2014

Het is morgen precies 40 jaar geleden. 40 jaar geleden dat Nederland in de finale aantrad tegen West-Duitsland. De uitslag staat menig vijft...

Het is morgen precies 40 jaar geleden. 40 jaar geleden dat Nederland in de finale aantrad tegen West-Duitsland. De uitslag staat menig vijftiger nog in het geheugen gegrift. 2-1. We waren er toch weer ingetuind. 40 jaar later heeft Nederland zich opnieuw bij de laatste vier geplaatst. En het gevoel is er steeds meer dat dit weleens de goede kant op kan gaan. Als we 1974 en 2014 met elkaar vergelijken constateren wij een aantal opvallende overeenkomsten die dat goede gevoel bevestigen. We zetten ze hier op een rijtje.

1. Rommelige voorbereiding 
De voorbereiding in 1974 is rommelig. Een aantal spelers is geblesseerd of zegt af. De speelstijl is niet geheel duidelijk. Er wordt vol op geëxperimenteerd. De resultaten in de oefenwedstrijden zijn niet je-van-het. Zo houdt het modale Roemenië Nederland op 0-0 in wat nu een 'uitzwaaiwedstrijd' zouden noemen.

Ook Oranje 2014 reist vol twijfels af naar Brazilië. Een nieuw systeem. Jonge onervaren verdedigers en een zware poule. De verwachtingen in Nederland zijn zowel in 1974 als in 2014 laag gespannen. Niemand in Nederland ziet Oranje ver komen.

2. Onervaren verdediging

Barry Hulshoff is geblesseerd. Rinus Israël is ook niet helemaal fit en valt uiteindelijk ook af. Rinus Michels zit krap in zijn verdedigers. Hij gaat daarom aan de slag met het centrale duo Rijsbergen-Haan. Rijsbergen is nog jong en onervaren. Arie Haan heeft nog nooit laatste man gespeeld. 

Wim Rijsbergen tegenover Het Vrije Volk tijdens het WK: "Ik heb er zelf ook geen afdoende verklaring voor", verzucht de Feyenoorder, "want laten we eerlijk zijn, een week of zes geleden gaf toch nog niemand een cent voor mijn kansen om mee te doen in Oranje."

Rijsbergen wat serieuzer: „Ik geloof dat mijn ontwikkeling hier tijdens dit toernooi ook een gunstige invloed zal hebben op mijn spel in Feyenoord. Want mijn zelfvertrouwen heeft een enorme stimulans gekregen. Vandaag tegen die Oost-Duitsers had ik het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Ik moest eerst op Sparwasser spelen, maar die jongen durfde helemaal niet te komen, dat liep gesmeerd. Wimpie (Jansen) en Willem (van Hanegem) vingen ze op het middenveld al netjes op en ik kon zelfs vaak mee in de aanval gaan."

Ook Oranje 2014 heeft een onervaren verdediging. Maar tot ieders verbazing blijft die verdediging moeiteloos overeind. In 1974 was dat niet anders.

3. Een verbazingwekkend concept, ingegeven door blessures

5-3-2, het Oranje van 2014 wordt erom verketterd. Het Oranje van 1974 is daar eigenlijk verantwoordelijk voor. Totaalvoetbal, 4-3-3. Iedereen valt aan, iedereen verdedigt. Het Nederland onder leiding van Cruijff verbaast er de hele wereld mee. 

Oranje '74 speelt op buitenspel zoals Costa Rica dat gisteren ook toonde. De tegenstanders werden er helemaal gék van. En dan moesten ze ook nog achter die opkomende backs aan. Zo'n Suurbier gaf misschien een belabberde voorzet, maar je moest maar mooi met zo'n man mee. En dan Cruijff. Dan speelde hij spits, maar evengoed verdeelde hij het spel als laatste man. Niet op te spelen. 

En wat deed die keeper daar? Die Jongbloed? Die speelde zeker 30 meter voor zijn doel. Coach Rinus Michels bedacht de tactiek puur uit noodzaak. Er waren geen verdedigers meer, dan maar op de aanval spelen.

Oranje 2014 verrast op een andere manier. In Nederland overheerst bij de analisten de kritiek op de speelwijze. Internationaal oogst Nederland veel meer lof.

4. Een zekere leider op en naast het veld

Het Oranje van nu wordt bij de hand genomen door Arjen Robben. In 1974 was Johan Cruijff de onmiskenbare leider. Daarnaast hadden beide teams een krachtige leider als coach, Rinus Michels in 1974 en Louis van Gaal nu.

De eenheid van 1974 is opvallend. Oranje was in de vroege jaren '70 een soapserie met tal van incidenten. Van Hanegem nu: "Toen bestond er eigenlijk geen Nederlands elftal. Het was toen allemaal veel te onsamenhangend om het Oranje van drie jaar geleden een elftal te kunnen noemen." 

Waarom kan die verbazingwekkende eenheid dan nu wel ineens bereikt worden? Van Hanegem: "Het antwoord is ontzettend simpel: gewoon omdat Rinus Michels nu trainer is. Zo eenvoudig is het. 
En ook omdat Johan Cruijff een onvergelijkbare dirigent op het middenveld en in de aanval is geworden. Johan doet het nu wèl schitterend voor het Oranjeteam en daarom willen we ook alles samen met hem en voor hem doen."

5. Ook in 1974 begon de Tour in Engeland...

Gisteren vertelde ik al dat Henk Poppe in de Tour van 1974 een sprint in Engeland won. Ook in 2014 is Engeland opgenomen in het Tourparkoers. Er was gisteren geen Nederlandse winnaar maar een Duitse. Zouden de 'sportgoden' verdeel en heers spelen. Eén land mag die Touretappe winnen en het andere de wereldtitel? Ben ik even blij dat de Duitser Kittel gisteren de sprint won.

Bron: Het Vrije Volk