Diego Maradona haalt met hangen en wurgen de WK-finalevan 1990. Brazilie wordt verslagen, de Italianen tegen elkaar uitgespeeld, maar de Duitsers zijn 'Pluisje' te machtig.
In 1990, nadat hij de Italiaanse competitie had gewonnen met Napoli deed Diego Maradona mee aan het WK in Italië. Dankzij zijn enkelblessure kon hij nooit het niveau halen van 4 jaar eerder en werd in de finale verloren van Duitsland. Maradona haalde alvorens die finale te verliezen echter nog wat mooie kunsstukjes uit.
In 1990 leidt Maradona Argentinië nog eenmaal naar de finale van het WK in Italië, maar het WK is geen pretje voor de Argentijn.
Een enkelblessure – en wellicht zijn spelende drugsverslaving – zorgt ervoor dat een nieuw wereldkampioenschap buiten bereik van de Argentijnen blijft.
Toch is het knap wat Argentinië onder Maradona laat zien. De openingswedstrijd wordt verloren van Cameroun (1-0). Met de nodige moeite wordt de derde plaats in de poule bereikt.
Op het WK van 1990 zijn er nog 24 deelnemers. De beste twaalf teams worden aangevuld met de beste vier beste nummers drie. Het is hetzelfde omslachtige model als dit jaar voor het EK wordt gebruikt.
Tegen de grote concurrent
Argentinië treft daarom in de tweede ronde Brazilië. Maradona die op halve kracht speelt in een middelmatig elftal, zorgt door één wonderschone actie dat Claudio Cannigia vrij voor de keeper komt. De Argentijn met de lange blonde lokken passeert de Braziliaanse doelman Taffarel in de lange hoek.
Na dit succes verslaat Argentinië het Joegoslavië van Stojkovic na strafschoppen. Maradona krijgt het in de halve finale zelfs voor elkaar om de traditionele verdeeldheid in Italië uit te spelen. De halve finale wordt gespeeld in Napels en Maradona verwacht toch minstens dat heel Napoli voor hem juicht. Heeft hij ze immers niet altijd vreugde geschonken bij Napoli?
Dat zorgt in Napoli voor de nodige polemieken. Ja, ze zijn Italiaan. Maar heeft Diego hier geen gelijk? Gaan we wel juichen voor die arrogante Romeinen? Die minachtende Milanezen? Maradona laat Napoli in verwarring achter.
Argentinië en Italië spelen gelijk, 1-1 en strafschoppen moeten wederom de beslissing brengen. Argentinië wint ook deze strijd en strompelt de finale in. Schoppend, sarrend en zuigend halen de straatbandieten van Buenos Aires de finale. Zowat iedereen behalve Pluisje, is geblesseerd, geschorst of uit vorm.
In tegenstelling tot vier jaar geleden lukt het West-Duitsland dit maal wel op wereldkampioen te worden. In de finale wordt Argentinie met 1-0 verslagen
Maradona meende dat er een complot was tegen hem, omdat in de finale Duitsland een zeer twijfelachtige strafschop had gekregen. Maar de Argentijn zou toch ook moeten erkennen dat het halen van de finale ditmaal het hoogst haalbare was voor een zeer pover Argentijns team dat eerder vechtlust had, dan voetbalkunde.
WK-finale 1990
Bron: Het Vrije Volk
Een enkelblessure – en wellicht zijn spelende drugsverslaving – zorgt ervoor dat een nieuw wereldkampioenschap buiten bereik van de Argentijnen blijft.
Toch is het knap wat Argentinië onder Maradona laat zien. De openingswedstrijd wordt verloren van Cameroun (1-0). Met de nodige moeite wordt de derde plaats in de poule bereikt.
Op het WK van 1990 zijn er nog 24 deelnemers. De beste twaalf teams worden aangevuld met de beste vier beste nummers drie. Het is hetzelfde omslachtige model als dit jaar voor het EK wordt gebruikt.
Tegen de grote concurrent
Argentinië treft daarom in de tweede ronde Brazilië. Maradona die op halve kracht speelt in een middelmatig elftal, zorgt door één wonderschone actie dat Claudio Cannigia vrij voor de keeper komt. De Argentijn met de lange blonde lokken passeert de Braziliaanse doelman Taffarel in de lange hoek.
Na dit succes verslaat Argentinië het Joegoslavië van Stojkovic na strafschoppen. Maradona krijgt het in de halve finale zelfs voor elkaar om de traditionele verdeeldheid in Italië uit te spelen. De halve finale wordt gespeeld in Napels en Maradona verwacht toch minstens dat heel Napoli voor hem juicht. Heeft hij ze immers niet altijd vreugde geschonken bij Napoli?
Dat zorgt in Napoli voor de nodige polemieken. Ja, ze zijn Italiaan. Maar heeft Diego hier geen gelijk? Gaan we wel juichen voor die arrogante Romeinen? Die minachtende Milanezen? Maradona laat Napoli in verwarring achter.
Argentinië en Italië spelen gelijk, 1-1 en strafschoppen moeten wederom de beslissing brengen. Argentinië wint ook deze strijd en strompelt de finale in. Schoppend, sarrend en zuigend halen de straatbandieten van Buenos Aires de finale. Zowat iedereen behalve Pluisje, is geblesseerd, geschorst of uit vorm.
In tegenstelling tot vier jaar geleden lukt het West-Duitsland dit maal wel op wereldkampioen te worden. In de finale wordt Argentinie met 1-0 verslagen
Maradona meende dat er een complot was tegen hem, omdat in de finale Duitsland een zeer twijfelachtige strafschop had gekregen. Maar de Argentijn zou toch ook moeten erkennen dat het halen van de finale ditmaal het hoogst haalbare was voor een zeer pover Argentijns team dat eerder vechtlust had, dan voetbalkunde.
WK-finale 1990
- [tab]
- Uitslag
- ARGENTINIË—WEST-DUITSLAND O-1 (0—0)
Stadio Olimpico Rome. Scheidsrechter: Codesal (Mex). Toeschouwers: 73.603.
SCOREVERLOOP: 83. Brehme 0—l (strafschop).
BIJZONDERHEDEN: Rode kaarten: 63. Monzon (Arg). 86. Dezotti (Arg). Gele kaarten: 6. Dezotti (Arg), 51. Voller (WDId), 82. Trogllo (Arg), 86. Maradona (Arg). - Opstellingen
- ARGENTINIË: Goycochea; Serrlzuela, Simon, Ruggeri (46. Monzon), Lorenzo; Sensini. Trogllo, Burruchaga (51. Calderon), Basualdo; Dezotti, Maradona.
WEST-DUITSLAND: lllgner; Berthold (71. Reuter), Kohier, Buchwald, Augenthaler, Brehme; Hassler. Matthaus, Littbarski; Klinsmann, Voller.
Bron: Het Vrije Volk
COMMENTS