Kees van de Wereld. Drager en bloemist wordt prof

Kees van der Wereld is net professioneel veldrijder geworden bij een Luxemburgs team. Kan hij mooi stoppen met het werken in de bloemenzaak ...

Kees van der Wereld is net professioneel veldrijder geworden bij een Luxemburgs team. Kan hij mooi stoppen met het werken in de bloemenzaak van zijn vader en als vaste drager bij begrafenissen in Nieuwkoop.

Als de term 'de dood of de gladiolen' op iemand in de wielerwereld van toepassing is, is het Kees van der Wereld. De kersverse prof werkt in de bloemenzaak van zijn vader, maar is ook drager bij uitvaarten. „Mijn vader is voorzitter van de begrafenisonderneming hier. Zijn vader was dat ook. Ze kwamen er een keer één tekort, toen ben ik ingevallen. In Nieuwkoop ben ik sinds drie jaar vaste drager."

Kees van der Wereld bereid zich in de eerste week van januari 1978 voor op het Nederlands kampioenschap veldrijden. Vanochtend moest hij in het zwart als drager in actie komen tijdens een uitvaart. Een wat vreemde onderbreking in zijn aanloop naar de strijd om de Nederlandse titel, die zondag, in zijn woonplaats (de finish is zelfs voor de deur van zijn ouderlijk huis in de Dorpsstraat) wordt gehouden. „Oh nee, het maakt me weinig uit. Als ik er maar mee verdien. En zondag is zondag, dan rij ik voor wat ik waard ben."

Van der Wereld heeft intussen een nieuwe status. Hij is prof. In tegenstelling tot pioniers als Gerrit Scheffer, heeft Van der Wereld al een indrukwekkende erelijst. Van de tot nu toe 33 gereden crossen, eindigde hij maar liefst zesentwintig keer bij de eerste vijf en werd zelfs vijf keer eerste.

Van der Wereld ziet net als pionier Scheffer de charme maar ook de kneuterigheid van het veldrijden in. "Het kampioenschap voert hier zondag door het dorp. Dat is voor Nederland uniek. De meeste crossen worden in het bos gehouden. In België vertrek je bij het dorpscafé en kom je daar weer aan ook. In Luxemburg zijn we zelfs een keer dwars door de woongangen van een kasteel geweest. Misschien krijg ik zondag wel de druk dat ik voor het thuisfront rij. Die voel Ik nu nog niet, maar dat komt dadelijk ongetwijfeld."

Bron: Het Parool