In 2010 verloor Sven Kramer olympisch goud door een verkeerde wissel. Kramer schaarde zich hiermee onder de groten der aarde die op belangrijke toernooien vergaten de wisselen.
In 2010 verloor Sven Kramer olympisch goud door een verkeerde wissel. Kramer schaarde zich hiermee onder de groten der aarde die op belangrijke toernooien vergaten de wisselen: Jan Bos, Chad Hedrick, Perti Niityla en Sten Stensen. Jan Bols is en blijft natuurlijk de bekendste foutwisselaar. Op 23 januari 1971 wisselde Bols in Heerenveen tijdens het EK niet van baan. De eeuwige underdog reed een extra buitenbocht, werd daarmee tweede, maar toch gediskwalificeerd.
Jan Bols had in zijn actieve loopbaan de pech dat hij een generatiegenoot was van Ard Schenk en Kees Verkerk. In 1971 leek hij het stigma van de 'eeuwige nummer drie' van zich af te schudden. Hij was al Nederlands kampioen geworden en op het EK in het nog onoverdekte Thialf had hij zich na de 500 meter in een kansrijke positie geschaatst.
In trance
Op de 5 kilometer tegen de latere kampioen, de Noor Dag Fornaess, liep het ook gesmeerd. Om zoveel
mogelijk uit de wind te blijven reed Bols dicht tegen de tribunes aan. Hij ging echter zo hard en was zo in trance dat hij een wissel vergat en een extra buitenbocht reed.
Ondanks het feit dat hij zichzelf benadeeld had, finishte Bols zo scherp dat hij de nummer één van het klassement zou zijn geworden. Het mocht niet zo zijn.
"Jan wat heb je nu gedaan" vraagt Leen Pfrommer meteen na de race. "Wat nu? Ik denk dat ik goed gereden heb?" gniffelt Jan Bols als eerste reactie. Dan vertelt Pfrommer hoe de vork in de steel zit.
Bols: "Meteen na de wedstrijd ben ik naar scheidsrechter Roos gegaan. Ik vroeg hem: gaat u me diskwalificeren? Roos reageerde: ik denk dat ik voor jou wel wat kan versieren. Dat gaf me hoop."
Hennie Roos zegt de bemoedigende woorden tegen Bols wellicht als troost want snel gaat hij over tot diskwalificatie. De Noren en Zweden dringen voor de zekerheid bij hoofdscheidsrechter Hennie Roos aan op diskwalificatie, hetgeen geschiedde.
In opstand
De Nederlandse politie is bang voor onlusten en verzoekt om de diskwalificatie van Bols niet bekend te maken. Het publiek op de tribunes weet van niets, terwijl tegelijkertijd in de perszaal en op tv het voorval uitgebreid besproken wordt.
Zwedenhaat
Een dag later is alles wel bekend. Het publiek is er aardig chagrijnig van. Bij alles wat Noors of Zweeds is volgt er steeds boe-geroep. De Zweedse pers rept naderhand over 'Zwedenhaat', over een slecht georganiseerd toernooi en onsportieve supporters.
Leen Pfrommer grijpt dan in. Voelt Pfrommer dat hij deels schuldig is aan het sentiment? In de extra Leeuwarder Courant is hij briesend van leer getrokken tegen vooral de Noren. "Als de Noren, en vooral Fornaess, op deze manier kampioen willen worden, dan moeten ze dat vooral niet laten. Mijn manier van amateursport is het niet". Opvallend is het dat Pfrommer hier bewust de term amateursport benoemd, alsof amateurs wel verkeerde wissel mogen maken.
Een dag later neemt hij zijn verantwoordelijkheid: "Zaterdag heb ik te emotioneel gereageerd. Ik zie nu wel in dat de beslissing van Hennie Roos juist is geweest. Toch bestaat bij mij nog een groot innerlijk protest."
Fornaess
Fornaess werd uiteindelijk Europees Kampioen. Hij houdt Ard Schenk en Kees Verkerk achter zich. Verkerk rijdt een sterke 10 kilometer, wordt daar tweede en bestijgt zo in extremis nog het podium.
Jan Bols rijdt de tweede dag niet meer. Hij trekt zich terug van het toernooi. Bols toont zich een dag later nog altijd verbitterd: " Ik heb niemand gehinderd, alleen een paar meter teveel gereden. Daarvoor word ik gediskwalificeerd? Die straf is veel te zwaar."
Bols komt na de 5.000 meter Fornaess tegen: "Hij zei sorry, maar je had zijn grijns op zijn gezicht moeten zien. Ik ben me maar omgedraaid. Fornaess is niet de ware kampioen. Ook Theo Koomen riep zoiets op tv. Daarnaast was het weer Ard voor en Keesie na. Hij was mij na een dag zeker alweer vergeten".
Bols kwam nooit veel dichter bij een belangrijke titel. Opvallend genoeg is Bols echter bekender geworden door zijn verkeerde wissel dan dat hij ooit door een Europese titel zou zijn geworden.
Bron: Wikipedia, Leeuwarder Courant/ 25 januari 1971
Jan Bols had in zijn actieve loopbaan de pech dat hij een generatiegenoot was van Ard Schenk en Kees Verkerk. In 1971 leek hij het stigma van de 'eeuwige nummer drie' van zich af te schudden. Hij was al Nederlands kampioen geworden en op het EK in het nog onoverdekte Thialf had hij zich na de 500 meter in een kansrijke positie geschaatst.
In trance
Op de 5 kilometer tegen de latere kampioen, de Noor Dag Fornaess, liep het ook gesmeerd. Om zoveel
Ondanks het feit dat hij zichzelf benadeeld had, finishte Bols zo scherp dat hij de nummer één van het klassement zou zijn geworden. Het mocht niet zo zijn.
"Jan wat heb je nu gedaan" vraagt Leen Pfrommer meteen na de race. "Wat nu? Ik denk dat ik goed gereden heb?" gniffelt Jan Bols als eerste reactie. Dan vertelt Pfrommer hoe de vork in de steel zit.
Bols: "Meteen na de wedstrijd ben ik naar scheidsrechter Roos gegaan. Ik vroeg hem: gaat u me diskwalificeren? Roos reageerde: ik denk dat ik voor jou wel wat kan versieren. Dat gaf me hoop."
Hennie Roos zegt de bemoedigende woorden tegen Bols wellicht als troost want snel gaat hij over tot diskwalificatie. De Noren en Zweden dringen voor de zekerheid bij hoofdscheidsrechter Hennie Roos aan op diskwalificatie, hetgeen geschiedde.
In opstand
De Nederlandse politie is bang voor onlusten en verzoekt om de diskwalificatie van Bols niet bekend te maken. Het publiek op de tribunes weet van niets, terwijl tegelijkertijd in de perszaal en op tv het voorval uitgebreid besproken wordt.
Zwedenhaat
Een dag later is alles wel bekend. Het publiek is er aardig chagrijnig van. Bij alles wat Noors of Zweeds is volgt er steeds boe-geroep. De Zweedse pers rept naderhand over 'Zwedenhaat', over een slecht georganiseerd toernooi en onsportieve supporters.Leen Pfrommer grijpt dan in. Voelt Pfrommer dat hij deels schuldig is aan het sentiment? In de extra Leeuwarder Courant is hij briesend van leer getrokken tegen vooral de Noren. "Als de Noren, en vooral Fornaess, op deze manier kampioen willen worden, dan moeten ze dat vooral niet laten. Mijn manier van amateursport is het niet". Opvallend is het dat Pfrommer hier bewust de term amateursport benoemd, alsof amateurs wel verkeerde wissel mogen maken.
Een dag later neemt hij zijn verantwoordelijkheid: "Zaterdag heb ik te emotioneel gereageerd. Ik zie nu wel in dat de beslissing van Hennie Roos juist is geweest. Toch bestaat bij mij nog een groot innerlijk protest."
Fornaess
Fornaess werd uiteindelijk Europees Kampioen. Hij houdt Ard Schenk en Kees Verkerk achter zich. Verkerk rijdt een sterke 10 kilometer, wordt daar tweede en bestijgt zo in extremis nog het podium.
Jan Bols rijdt de tweede dag niet meer. Hij trekt zich terug van het toernooi. Bols toont zich een dag later nog altijd verbitterd: " Ik heb niemand gehinderd, alleen een paar meter teveel gereden. Daarvoor word ik gediskwalificeerd? Die straf is veel te zwaar."
Bols kwam nooit veel dichter bij een belangrijke titel. Opvallend genoeg is Bols echter bekender geworden door zijn verkeerde wissel dan dat hij ooit door een Europese titel zou zijn geworden.
Bron: Wikipedia, Leeuwarder Courant/ 25 januari 1971
COMMENTS